Bırak artık sığınacak bir liman aramayı falan. Kimse
korumayacak seni hayatın hırçınlığından. Kimse tutmayacak elinden, kimse
kaldırmayacak seni yerden. Kimse, hiç kimse kolaylaştıramaz bunu. Kimse
çekeceğin acıyı dindiremez. Çok acı çekeceksin. Darmadağın olacaksın. Kabullen
bunu. Ve bunu bile bile şimdi kalk yerden. Topla dağılan parçalarını. Savaş başladı
bile. Herkes yolunu aldı. Sense sadece bir yığın yara aldın. Boş geçen onca
zaman. Aslında boş değil, umut etmekle geçen diyelim biz ona. Ve şimdi kurduğun
tüm hayallerin altında kaldın.
Neden inandın. Neden umut ettin. Sen hazırlamıştın kendini
pekala bu sona. Neden kandın başkalarına. Aptalsın sen. Hep aptaldın. Ve öyle
kalacaksın. Bu halinle daha nasıl acılara mahkumsun kim bilir.
Miden mi bulanıyor geleceğine bakınca, kalbin mi çarpıyor,
için mi sıkılıyor. Haklısın. Ama hakkın yok. Hakkın yok mızmızlanmaya. Sen
yaptın bunu. Şimdi ağlamaktan daha iyisini yap. Parçalarını topla demiştim
sana. Hala dolu gözlerle bakma bana.
Şimdi her şeye yeniden başlayacaksın. Hiç yapmamışsın gibi.
Çok sıkılmıştın değil mi. Sınırlarını zorlamanı izleyeceğim. Bu yükün
omuzlarını kanatmasını izleyeceğim.
Korkuyor musun?
Kesinlikle korkmalısın.
Kesinlikle…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder