Hani tam kıyısında durur ya bir hüzün, gözlerinin,
Dokunulmaz ve susturulamaz bir sızı vücut bulur ellerinde
Sonra çığlık çığlığa bir hayat doğar avuçlarında.
Durdurulamaz ve unutulamaz anlar başlar.
Dursun istersin, sussun, unutulsun…
Kar yağsın istersin, fırtına çıksın, sel başlasın…
Kaybolsun birbirinden habersiz anılar
Kesilsin en alev alan yerinden bu gürültü.
Yahut yalnızca sessizliği beklersin,
Kıyısında solgun bir yalnızlığın.
Dizlerinin üzerinde sahipsiz kolların.
Çektikçe içine çekersin kalbini, bulunmaz olsun istersin.
Sussun istersin, huzur istersin, sabah istersin.
Oysa her şeyden ve herkesten iyi bilirsin bu masalı
Ama bir tek kendine dinletemezsin işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder